Waarom Siewart koos voor het tussenjaar van Breekjaar

Gepubliceerd op december 16, 2020 in Gepubliceerd inErvaringen

“Breekjaar was de enige gezonde keuze die ik kon maken.”

“Waarom heb je voor Breekjaar gekozen?” Die vraag. Hij wordt gesteld door vrienden. En hun ouders. Door familieleden tijdens verjaardagen. En door de bakker op de hoek. Wat is jouw antwoord? Oud-Breeker Zonneke interviewt Breekers over de waarom ze kozen voor het tussenjaar van Breekjaar.
Met deze keer: Siewart.

Verkeerde studiekeuze

“Ik heb eerst Watermanagement gestudeerd omdat het twee studierichtingen waren, waarvan één aquatische eco-technologie en dat trok me heel erg. Ik had geen toekomstbeeld bij watermanagement, omdat ik geen duidelijk beeld had van wat ik zélf wilde. Wat me aantrok was het biologische gedeelte en dat de studie internationaal was.

De lessen vielen erg tegen. Dat het internationaal was, vond ik wel fijn, dat bood wat extra uitdaging. Ik ben er inmiddels achter gekomen dat ik uitdaging nodig heb om mij op mijn plek te voelen. Maar dat wist ik toen nog niet.

Verder was de school gewoon super irritant. De hele organisatie erachter was niet goed. Slecht georganiseerde projecten, te weinig uitleg bij opdrachten, te weinig diepgang. Het viel te vergelijken met een Havo 3 qua diepgang. Echt bijzonder teleurstellend.”

Gamen

“Ik was zo ongeïnteresseerd dat ik samen met een vriend begon te gamen tijdens de lessen. Dan zaten we met z’n tweeën achter in de klas te gamen op onze laptops en deden we af en toe net alsof we meededen, maar we wisten donders goed dat de docent ons doorhad. Na een tijdje heb ik het volledig opgegeven en kwam ik zelfs niet meer naar de lessen. Uiteindelijk was ik vergeten een opdracht te maken waardoor ik mijn propedeuse niet meer kon halen. Toen ben ik – nog voordat het eerste half jaar voorbij was – gestopt met de studie.

Nadat ik gestopt was, heb ik een half jaar thuisgezeten. In die periode ging ik veel gamen. Ik had geen slaapritme, ik had geen verantwoordelijkheden naast mijn werk. Gamen was de makkelijkste uitweg, de enige manier om alle pijn en verdriet die ik voelde, te vermijden. De eenzaamheid, alle zware eisen die ik aan mezelf stelde, kon ik negeren door mezelf 24/7 af te leiden.”

Faalangstige perfectionist

“Daarna koos ik voor Toegepaste Biologie.  Daar was de realiteit vergelijkbaar met de verwachtingen. Het grootste gedeelte van de mensen was fijn om mee om te gaan, maar de mensen die niet fijn waren, waren ook écht naar om mee om te gaan. Daarnaast werkten ze er met Probleemgestuurd Onderwijs, oftewel PGO. Dat is een hele goede manier van lesgeven voor bepaalde personen, maar voor de gemiddelde faalangstige perfectionist, zoals ik, is dit één van de ergste manieren van lesgeven. Je wordt beoordeeld op basis van je deelname en je correctheid. Als je dus niks zegt of durft te zeggen, scoor je automatisch onvoldoende. Je moet vanuit jezelf aangeven welke vraag je wilt beantwoorden. Wie het eerst roept, wie het eerst maalt en er waren lang niet altijd genoeg vragen voor iedereen. En als je dus geen initiatief neemt, omdat je bang bent om te falen en je bent niet goed in discussiëren, omdat je intrapersoonlijk intelligent bent (geleerd bij Breekjaar) dan wordt het bijzonder lastig om een voldoende te halen.”

Dieptepunt

“Toch zat ik er wel lekker in, tot het tweede half jaar begon. Uiteindelijk ben ik op een PGO les gezakt omdat er zoveel druk op stond. Ik had de vragen voor die week uitgesteld en als ik niet zou presteren dan zou ik een onvoldoende halen en het jaar niet meer kunnen halen. Door de enorme druk heb ik gezegd dat ik die les niet meer zou komen en heb ik mijn partner voor die les laten zitten. Dat was echt een dieptepunt voor mij.”

Lastig

‘Mijn ouders waren heel ondersteunend en vonden het bijzonder naar voor me dat ik ging stoppen met Watermanagement. En ze hadden er nog meer moeite mee toen ik stopte met Toegepaste Biologie. Ze vonden het lastig omdat ze konden zien hoe erg ik daar op m’n plek zat, hoe erg ik genoot van de stof, de mensen en de opdrachten. Zij vonden het jammer dat het zo is gegaan en dat ik nooit om hulp heb gevraagd. Na Toegepaste Biologie belandde ik in een vergelijkbare situatie als na het stoppen met Watermanagement, maar wel iets gezonder. Ik heb toen een jaar lang niet gewerkt, ik ben naar therapie gegaan en ik was veel buiten. Ik denk dat dat een helend effect op mij heeft gehad. Ik gamede nog wel veel, maar ik ging veel lopen, ik probeerde actief te sporten, ik ging naar een psycholoog en ik probeerde gitaarles op te pakken.”

Breekjaar als nieuwe uitdaging

“Ik ben twee jaar na Toegepaste Biologie bij breekjaar gekomen, omdat ik moest kiezen tussen een opleiding van mijn werk, een andere opleiding (die voelde als een overhaaste keuze) of Breekjaar. Ik had over Breekjaar gehoord van een vriendin die iemand kende die dat had gedaan. Ik had nooit gedacht dat ik voor Breekjaar zou gaan vanwege het prijskaartje dat eraan vastzit. Maar ik had al aardig wat geld gespaard. Ik wist dat het de enige gezonde keuze was die ik kon maken. Na een intakegesprek werd mijn gevoel alleen maar bevestigd. Ik voelde me er zo goed bij en ik was helemaal klaar om te gaan. Ik keek er naar uit om niet meer vijf dagen per week te hoeven werken, maar nu aan mezelf te kunnen werken. Zoals ik eerder al zei, ik heb uitdaging nodig om geïnteresseerd te blijven en niks was voor mij uitdagender dan Breekjaar.”

Hulp bij studiekeuzestress

“Ik heb voor Breekjaar gekozen vanwege mijn studiekeuzestress. En het wordt me al veel duidelijker. Door een workshop Meervoudige intelligentie, een studiekeuzegesprek en mijn eigen kwaliteiten te leren kennen door middel van workshops, complimenten vanuit m’n omgeving en eigen-inzicht weet ik nu veel beter wat ik wil. Ik begin beter te snappen waar ik waarde aan hecht en wat mij gelukkig(er) maakt. Ik begin steeds groter te dromen over dingen die misschien nog niet realistisch zijn, maar wel realiteit kunnen worden.’

Kennen en erkennen

“Ik heb er meer vertrouwen in dat ik hierna mijn studie ga afmaken door Breekjaar (en we zijn nog maar op de helft!). Door alle workshops en informatie, krijg ik een ander beeld van het leven. Ik leer om te kijken in kansen en ik leer om negativiteit achterwege te laten. Ik leer mezelf kennen en erkennen waardoor ik steeds meer zekerheid krijg over mezelf, mijn eigen kwaliteiten en wat anderen aan mij waarderen. Ik ervaar steeds meer dat ik ook een waardevol persoon ben die op zijn eigen manier leert, groeit en straalt. Ik ervaar dat mijn kwaliteiten, ook al ken ik ze niet, nuttig zijn. En dat ze een bepaalde waarde hebben en iets toe kunnen voegen aan de maatschappij als ik ze juist in leer zetten.”