Nory vertelt over haar reisperiode in corona-tijd
Laten we eerlijk zijn: één van de aantrekkelijke punten van het jaarprogramma van Breekjaar is natuurlijk de reisperiode. Het idee dat je in je eentje aan de andere kant van de wereld bent. Je stapt het vliegtuig in en laat alles dat je kent achter je. Zes weken lang ben je volledig op jezelf aangewezen. Maar toen kwam Corona. Oud-Breeker Zonneke interviewt Nory over de reisperiode tijdens een pandemie.
Nory
Volgt Breekjaar in: Utrecht
Quote: “Mijn grootste les was door je weerstand heengaan. Als je ergens tegenaan loopt: Fuck it, just do it.”
Hoe was het om tijdens je reisperiode niet op het vliegtuig kon stappen? “
Ik heb de pandemie altijd heel serieus genomen, dus ik dacht vanaf het begin van het jaar al dat het er al niet in zat. Ver op reis gaan, het kwam zelfs niet in me op dat dat een mogelijkheid was. Ik was wel teleurgesteld omdat ik bij Breekjaar kwam om mijn grenzen te verleggen. Mijn oplossing was om zes weken door Nederland te trekken. Natuurlijk hoorde ik wel een stemmetje in mijn hoofd dat zei: ‘daarvoor moet je naar het buitenland gaan’. Maar gelukkig zitten er in mijn Breekjaar-groep allerlei verschillende mensen met verschillende meningen en ideeën. Dat was heel fijn. Zo konden we elkaar helpen om toch grenzen te verleggen in de reisperiode.”
We werden ook vanuit Breekjaar begeleid. Vóór de reisperiode vond het Breekjaar-programma een aantal weken online plaats, omdat de maatregelen het niet toelieten om naar de locatie te komen. In die periode hebben de coaches veel aandacht besteed aan workshops als: “Ontdek je eigen stek”, omdat je ook in je bekende omgeving weer mooie nieuwe dingen kunt ontdekken. Dit zorgde wel voor een stukje bewustwording. Ik realiseerde me dat er ook in Nederland nog ontdekkingen te doen zijn.”
Alleen reizen voelde niet alleen
Welke ontdekkingen deed je? “Ik heb heel bewust de keuze gemaakt om de eerste weken van de reisperiode alleen op pad te gaan. Ik had namelijk altijd de overtuiging dat ik heel ongelukkig zou worden als ik alleen zou zijn. En ik wilde ontdekken of dat echt zo was. Op deze manier heb ik mijn grenzen flink opgezocht. En het leuke is: ik ben tot ik de ontdekking gekomen dat ik eigenlijk heel goed alleen kan zijn. En sterker nog, dat ik het zelfs heel fijn vind om alleen te zijn. Daarvoor hoef je dus niet naar het buitenland te gaan.
Geen contact meer met de buitenwereld
Met elke doelen ging je aan de slag?
“Samen met mijn coach had ik het plan opgesteld om in de eerste week een mentale uitdaging aan te gaan. Dagelijks bouwde ik de mentale afleiding af. Met eerst geen Netflix en social media meer. Net zolang tot ik helemaal geen contact meer had met de buitenwereld en twee dagen zonder tijd heb geleefd.
Ik ben begonnen met een weekje in Putten waarin ik alleen in een huisje ging zitten. Daarna ging ik door naar Holten waar ik ook een huisje geboekt had. Dit was het enige wat ik van te voren geregeld had, aangezien ik nog niet wist hoe het alleenzijn me af zou gaan.
De eerste week ging dus echt over uitdagingen opzoeken en dat ging verrassend makkelijk. Om eerlijk te zijn: het was fijn om verlost te zijn van alles en iedereen.
Ineens weer met andere mensen zijn
Omdat die dagen alleen in de eerste week zo goed waren bevallen, plande ik in de tweede week weer een paar dagen waarin ik helemaal alleen was”.
Bleef je zes weken lang alleen?
“Nee, na de weken alleen wilde ik bewust weer mensen opzoeken. Ik ging naar een mede-Breeker aan zee omdat ik gewoon heel graag naar de zee wilde komen. Die week ging vooral over weer onder de mensen zijn. Van tevoren had ik niet bedacht hoelang ik daar wilde blijven, dus na een week vond ik het goed zo.
Ik heb die week heel slecht geslapen en wilde daarom graag heel even naar huis om bij te slapen. Daar ben ik uiteindelijk toch nog de hele vierde week geweest en dat was wel een pittige uitdaging. Ineens kon ik niet meer mijn eigen routine volgen , maar moest ik me weer aanpassen aan mij omgeving.
Los van het feit dat het een hele aanpassing was, was het wel fijn dat ik weer in een vertrouwde omgeving mijn verhalen kon delen over wat ik allemaal meegemaakt had. Ergens wilde ik heel graag de volle zes weken weg zijn, maar achteraf gezien was het misschien wel heel goed dat ik tussendoor thuis ben geweest.
Ik wilde meer zien van Nederland
Zag je meer voordelen van reizen in Nederland?
“Na de periode thuis kwam ik met het idee dat ik meer van Nederland wilde zien. Ik ben lekker gaan city-trippen. Hup, backpack weer inpakken en richting Maastricht, aangezien ik daar nog nooit geweest. Het was geen uitdaging, maar wel lekker genieten. En daar was ik inmiddels ook wel echt aan toe.”
Hulpvraag vanuit Drenthe
“Daarna ben ik bij een andere Breeker geweest die in Drenthe zat, die het moeilijk had. Ik wilde daar graag even bij zijn. Dat is echt een voordeel van reizen binnen Nederland: ik vond het fijn dat we elkaar konden opzoeken. Hulp zoeken is voor sommige mensen sowieso al een uitdaging, maar omdat we in Nederland waren, was die drempel wat lager.
Hoe kwam je jezelf tegen?
“Ineens belde een Breeker of ik zin had om te kamperen. Mijn eerste gedachte was: ‘Shit, maar het gaat volgende week stormen’. En daarna: ‘Ach, laten we het maar gewoon proberen’. Dit was uiteindelijk de grootste uitdaging van de reisperiode. We waren met iemand die nog nooit gekampeerd had, we moesten de tent opzetten in een stortbui en de tent overstroomde de eerste nacht al. Toen we wakker werden, was alles nat. Ik zag het even helemaal niet meer zitten en wilde zo snel mogelijk naar huis. Toch hebben we samen doorgezet. We zaten in een hele mooie omgeving op een hele mooie camping dus uiteindelijk was het wel fijn.
“De volgende nacht ging het echter nog een stapje verder, want toen ging het echt stormen. We hadden inmiddels wel een systeem bedacht met koud eten en een niet werkend pitje. Omdat we met zijn drieën waren, hebben we geleerd om het samen op te lossen en door te zetten.
Was dat het dieptepunt?
“Oh nee, mijn eerste dieptepunt was al vrij snel. Ik moest naar het volgende huisje, maar op dat moment waren die flinke sneeuwstormen. Ik had geen idee of er wel treinen reden, maar ik moest daar wel weg omdat een extra nacht bijboeken zoveel geld kostte. En dat had ik niet meer. Ik ging met mijn fiets echt een héél lang stuk lopen. Met de fiets zou het een half uur zijn maar door de sneeuw kon dat natuurlijk niet, dus kun je nagaan hoelang je dan bezig bent. Ik had het warm en koud tegelijk en had het idee dat ik ging flauwvallen. Op een gegeven moment belde iemand me dat ze vastzat in Amersfoort omdat er helemaal geen treinen meer reden. Toen verloor ik alle hoop.”
Nog steeds last van mijn benen
“Het was een hele heftige dag, na een uur kon ik bijna niet meer lopen maar ik moest natuurlijk door. Eenmaal op het station ging er wonderbaarlijk nog een trein naar Zwolle. De trein stopte in Wierden, waar een Breeker in de buurt woonde. Ze bood aan mij op te halen en helemaal naar mijn huisje te brengen. Ik had het zo extreem koud en ben denk ik nog nooit iemand zo dankbaar geweest. De hele week daarna kon ik niet meer lopen. Gelukkig kon ik het wandelen tijdens mijn citytrip naar Maastricht wel weer wat opbouwen, maar ik heb er nu nog steeds last van.”
“Ik denk wel dat ik er veel van geleerd heb. Als ik het voor mezelf had gedaan, had het me niet uitgemaakt hoeveel geld ik zou moeten neerleggen en was ik lekker in het huisje gebleven. Maar door de Breekjaar-spirit van blijven doorgaan en proberen, wilde ik dit vol aangaan en ging ik met de insteek van ‘We zien wel wat er gebeurt’. Mijn dieptepunten waren achteraf gezien mijn hoogtepunten. Ik heb bij Breekjaar geleerd dat dieptepunten leermomenten zijn. En ik heb geleerd dat deze leermomenten belangrijk zijn voor je groei. Daardoor was het kamperen ook echt een hoogtepunt. Ik vertel over alle ellende met een glimlach op mijn gezicht. Zoals we daar zaten: allemaal ingepakt als mummies liggen kaarten omdat we niets anders konden. En stiekem over je grens proberen te gaan. Eigenlijk was dat gewoon top. Als ik er zo over nadenk was de hele reisperiode een groot hoogtepunt. Ik heb zoveel nieuwe dingen mogen leren.
Wat doe je nu nog met wat je hebt geleerd?
Het hele hoogtepunt van Breekjaar is het leerproces. Sinds de reisperiode gebruik ik bijna geen social media meer. Ik heb mezelf nieuwe gewoontes aangeleerd zoals gezonder leven en eten. Ik heb leren koken en ook zelfstandig leren zijn. En niet meer eerst alles willen weten van tevoren. Mijn grootste les was door je weerstand heengaan. Als je ergens tegenaan loopt: ‘Fuck it, just do it.'”
